Maria Markowska

Mówiła o sobie:
„Jestem nietypową artystką i chyba nie wiedzą do kogo i do czego mnie zaliczyć. Znajomi krytycy sztuki w Wiedniu porównywali mnie do Kokoschki i Schielego ... Mówiono, że mam za dużo rysunku w obrazie, że mój obraz to rysunek zakolorowany – i coś w tym jest, ale przecież jestem napewno współczesna!"

Maria Markowska była typową kolorystką o ekspresyjnych skłonnościach. Jej obrazy Markowskiej cechuje zamierzony brak szczegółów. Budowała swe dzieła kolorem, a jego gama utrzymana jest w głębokich tonach i dopełniających je kontrastach. Markowska zestawiała najchętniej zielenie i błękity z czerwieniami i oranżami, taka zaś paleta obrazu skłania do skupienia i kontemplacji.

Takie skłonności niemal z reguły wykluczają rysunek - Markowska była jednak chlubnym wyjątkiem od tej reguły. Ogromną pracą i nie mniejszym od niej talentem wyksztalciła swą własną, niezmiernie sugestywną kreskę, która stawia ją w rzędzie najwybitniejszych naszych rysowników wszystkich czasów.

Urodziła się w Strzyżowie w 1923 roku. Studia na Wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach profesorów Zygmunta Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki i Jerzego Fedkowicza. Dyplom otrzymała w 1953 roku. Zorganizowała 35 wystaw indywidualnych malarstwa i rysunku, brała udział w ponad 150 wystawach ogólnopolskich i środowiskowych oraz w 50 wystawach sztuki polskiej za granicą, między innymi: Międzynarodowa Wystawa Młodych – Berlin (1956), Festiwal Młodzieży i Studentów – Wiedeń(1959), Międzynarodowa Wystawa im. Joan Miro – Barcelona i Gijon (1970), IV Międzynarodowa Wystawa Rysunku- Jugoslawia (1974), Christchurch Arts – Festiwal International of Drawing Christchurch – Nowa Zelandia (1978).
Jako kilkakrotny przedstawiciel ZPAP uczestniczyła w wymianie kulturalnej w Norwegii, b. ZSRR i Jugosławii.
Stypendystka Rządu Francuskiego w 1963 r, Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1967/77.
Laureatka wielu nagród i wyróżnień. Odznaczona Złoty Odznaka ZPAP( 1976), Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1981), Złotym Krzyżem Zasługi(1982).

Uprawiała twórczość w zakresie malarstwa sztalugowego, ściennego, grafiki i rysunku, projektowania gobelinów. Zajmowała się również pracą dydaktyczną – była docentem Zakładu Rysunku i Rzeżby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (1961-1982 ).

Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Muzeum w Bielsku-Białej, Bytomiu, Rzeszowie, Tarnowie, Szczecinie, Olsztynie, Zbiorach Sztuki na Wawelu i wielu innych kolekcjach państwowych i prywatnych.
Zmarła w 1994 r w Krakowie i spoczywa na cmentarzu w Krakowie.